Διακόσμηση με θεραπευτικό στόχο

Όταν μιλάμε για ΔΕΠ-Υ αναφερόμαστε σε μια ξεχωριστή ομάδα παιδιών που αρκετοί θα χαρακτήριζαν ως ‘’ζωηρά’’. Όμως πρόκειται για μια από τις πιο συχνές διαταραχές παγκοσμίως. Εν ολίγοις τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν έντονη διάσπαση της προσοχής, παρορμητικότητα, απροσεξία, υπερκινητικότητα και σε ένα μεγάλο ποσοστό Μαθησιακές Δυσκολίες.

Το περιβάλλον στο σπίτι θα πρέπει να είναι ενισχυτικό. Ιδιαίτερα το παιδικό δωμάτιο όπου το παιδί περνάει πολλές ώρες (διαβάζει, παίζει, κοιμάται), πρέπει να είναι καλά οργανωμένο. Δηλαδή, άνετο, ευρύχωρο καθώς επίσης και ασφαλές.

• Τα χρώματα στους τοίχους θα πρέπει να είναι απαλά και γήινα. Τα έντονα χρώματα ενισχύουν τη διάσπαση.
• Τα παράθυρα πρέπει να κλείνουν με ασφάλεια και οι πρίζες να είναι πάντα καλυμμένες. Να μη ξεχνάμε ότι κάθε παιδί και ειδικά τα άτομα με ΔΕΠ-Υ, θέτουν συχνά σε κίνδυνο τον εαυτό τους, εξαιτίας των απρόσεκτων κινήσεων τους
• Καλό είναι να αποφεύγονται οι ταπετσαρίες, οι αφίσες και τα υπερβολικά αυτοκόλλητα τοίχου.
• Το γραφείο να μην τοποθετείται μπροστά από το παράθυρο. Υπάρχει πιθανότητα το παιδί να μη μελετάει τα μαθήματα, αλλά να ‘’χαζεύει’’ έξω.
• Ο φωτισμός να είναι καλός, έτσι ώστε να μη κουράζονται τα μάτια του παιδιού.

Γενικότερα, να υπάρχουν χώροι αποθήκευσης των παιχνιδιών και άλλων αντικειμένων, ώστε να μην είναι σκόρπια στον χώρο και αποσυντονίζουν το παιδί.

Σκοπός είναι να διαμορφώσουμε έναν φιλικό αλλά λιγότερο διασπαστικό χώρο για το παιδί με ΔΕΠ-Υ.

Το άρθρο γράφτηκε το 2011 για το blog διακόσμησης studio34e.blogspot.com της αγαπημένης φίλης μου Έλλης και έπειτα δημοσιεύτηκε στο http://logotherapeia-ioannina.blogspot.gr/2011/09/blog-post_29.html της φίλης και συναδελφου Ευαγγελίας Σούπη!!! **thanks

Ειρήνη Γιαμούκη

Λογοθεραπεύτρια