Η λογοθεραπεία για εμένα..


 Να ξεκινήσω λέγοντας ότι από μικρή μου άρεσε να εκφράζομαι γραπτά. Στο γραπτό λόγο λοιπόν είχα κάποια έφεση ! Ίσως επειδή έχεις την δυνατότητα να χρησιμοποιείς το λεξιλόγιο που θέλεις χωρίς να σε κοιτάζει ο άλλος σαν εξωγήινο. 

Από το γυμνάσιο είχα αποφασίσει ότι θα ασχοληθώ με την ειδική αγωγή και συγκεκριμένα με τη λογοθεραπεία. Είχα βάλει στόχο όταν φτάσω στο Λύκειο να επιλέξω θεωρητική κατεύθυνση (γιατί στα φιλολογικά ήμουν πιο καλή) και ας έπρεπε να καταβάλω μεγαλύτερη προσπάθεια ώστε να μπω στο πεδίο με τις επιστήμες υγείας, ώστε τελικά να επιλέξω την λογοθεραπεία. 

Όταν πια έφτασα Γ’ Λυκείου σαφώς και «έπιανα» πανεπιστήμια (που τόσος καημός υπήρχε εκείνη την εποχή να μπεις σε πανεπιστήμιο κ όχι σε ένα υποβαθμισμένο ΤΕΙ), αλλά ήμουν ξεκάθαρη ότι θέλω να σπουδάσω λογοθεραπεία στο ΤΕΙ Ιωαννίνων. Το διάβασμα μου αρέσει πολύ ευτυχώς οπότε την σχολή την τελείωσα σε 3,5 χρόνια just (δεν μου άρεσε κ πολύ η ζωή στα Γιάννενα οπότε έπρεπε να φύγω γρήγορα) και έπειτα έκανα τη πρακτική μου στον Ψωμοπουλο. Εκεί έμεινα για δουλειά περίπου 4 χρόνια. Όσα έμαθα σε πρακτικό επίπεδο τα χρωστάω στον ίδιο και στις πολύ καλές λογοθεραπεύτριες που εργάζονταν εκεί έχοντας όλη τη καλή διάθεση να με βοηθήσουν. 

Έπειτα με ρίσκο αποφάσισα μόνη μου (με την ψυχολογική υποστήριξη του μπαμπά!) να ανοίξω δικό μου Κέντρο Λογοθεραπείας στα Διαβατά. Κανείς άλλος δεν ήταν σύμφωνος, γιατί θα άφηνα μια καλή θέση με ένα πολύ καλό μισθό.  Καθόλου εύκολο, καθόλου ονειρικό. Για να στήσεις ένα κέντρο θέλει ελάχιστα χρήματα, αλλά τεράστια υπομονή. Πρέπει να αντιμετωπίσεις όλη τη δυσπιστία του κόσμου γιατί είσαι μόλις 23 χρόνων και πως να σε πάρουν στα σοβαρά;; Όσο καλά κ να κάνεις τη δουλειά σου, όση όρεξη κ καλή διάθεση να έχεις πάντα παίζει το ρόλο του στην ελληνική κοινωνία το ντύσιμο σου κ η ηλικία σου... Ευτυχώς όμως πάντα για όλους έχει ο καλός Θεός και κάποιες μαμάδες (Φανή, Σοφία, Στέλλα 🙏🏼) πίστεψαν σε εμένα κ με στήριξαν με το παραπάνω εμπιστεύοντας  μου τα παιδιά τους από τη πρώτη μέρα λειτουργίας. 

Για κάποια χρόνια δούλεψα μόνη και σταδιακά η ομάδα μεγάλωνε από θεραπευτές διαφόρων ειδικοτήτων. Πάντα με βάση τις ανάγκες της περιοχής και της διάθεσης που έχω να βοηθάω κ να διευκολύνω το κόσμο να μη ταλαιπωρείται.  Όλα αυτά τα χρόνια σαφώς δε σταμάτησα να παρακολουθώ σεμινάρια κ να αποκτώ εμπειρία. Νεύρα, στεναχώριες, άγχος, πολλές ημικρανίες, αποτυχίες, λάθη, μα πάνω από όλα τεράστια αγάπη, ειλικρίνεια & δημιουργικότητα γι αυτό που κάνω! Έχω αυτή την υπερκινητικότητα που με κάνει να μην επαναπαύομαι ποτέ.  Πρωί και βράδυ! Το να αναλαμβάνεις κάθε φορά ένα νέο περιστατικό, συνεπάγεται διάβασμα, επιμόρφωση, εποπτείες και ώρες συζήτησης με συναδέλφους & ειδικούς για να σε βοηθήσουν να οργανώσεις το καλύτερο θεραπευτικό πλάνο.  Ωστόσο κάτι που με βοήθησε να κάνω πιο ουσιαστικά τη δουλειά μου είναι η κόρη μου. Γιατί μπήκα στη θέση του γονέα και αντιλαμβάνομαι καλύτερα με πόση προσοχή πρέπει να τους μιλάς για το παιδί τους και τις δυσκολίες του.  Πλέον η ομάδα μου αποτελείται από αξιόλογους λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και ψυχολόγο. Πλέον πηγαίνω στο γραφείο με πολύχρωμες κάλτσες, sneakers και σκισμένα jeans χωρίς να σκέφτομαι τι θα πει ο κόσμος γιατί ο κόσμος ξέρει. Αλλά περισσότερο ξέρουν οι άνθρωποι μου. Η οικογένεια και οι φίλοι μου. Δε σε κάνει η εμφάνιση καλό επαγγελματία. Πότε δεν σε έκανε μόνο αυτό σοβαρό και σωστό άνθρωπο. 


Ο λόγος που γράφω το κείμενο είναι για να εκφράσω τις σκέψεις πολλών συναδέλφων λογοθεραπευτών που περάσαμε από την ίδια φάση και συνεχίζουμε να περνάμε. Δεν σταματάει ποτέ αυτό. Η λογοθεραπεία δεν σημαίνει ότι τελειώνω μια σχολή κ είμαι έτοιμος την επόμενη μέρα να ανοίξω γραφείο, ούτε να μαζέψω followers στο Instagram για να χαρακτηριστώ επιτυχημένος. Θέλει αγάπη, θέλει κόπο, συνεχόμενη εκπαίδευση, επιμόρφωση και πολλή δουλειά. Πολλή δουλειά. Όπως εξάλλου συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα. Και αν δουλέψεις πολύ τότε σίγουρα θα κάνεις κάτι σωστά στη δουλειά σου. 


Σε όλη αυτή τη πορεία των 16 χρόνων (από τη μέρα που μπήκα στη σχολή έως σήμερα) γνώρισα καταπληκτικούς συμφοιτητές, φίλους, συναδέλφους, γονείς, παιδιά και τους ευχαριστώ ♥️ Ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε τώρα λοιπόν! 


Ειρήνη Γιαμούκη 

Λογοθεραπεύτρια - MSc Rehabilitation

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις